کانون نویسندگان میر

نام: میرمظفر

لقب شاهنشاهی: امیرسیف

لقب خاندانی: خورشیدی

پدر: میرشاهوردیخان 

مادر: زیوربیگم صفوی

احکام: ۱۰۱۰ ه.ق امیرالامرا دیوالا_ رئیس العشایر

فرزندان: میرمنصور _ میرتیمور

فوت: ۱۰۵۶ ه.ق

آرامگاه: امیرسیف قیلاب اندیمشک

امیرسیف میرمظفر خورشیدی از شخصیت‌های برجستهٔ دوران صفوی و از خاندان خُورشیدی لر کوچک بود. وی فرزند شاهوردی‌خان خُورشیدی واپسین و نوه محمدی بیگ بیست و سومین اتابک لرکوچک و بانو زیوربیگم، دختر سلطان بدیع‌الزمان میرزا والی سیستان، و پری‌خان خانم، دختر شاه طهماسب صفوی بود. دوران صفوی و منصب حکومتی در سال ۱۰۱۰ هجری قمری، به فرمان شاه عباس یکم امیرسیف میرمظفر به‌ عنوان امیرالامرای ده‌بالا و حاکم صفحات شمالی ایلام کنونی منصوب شد. وی نمایندهٔ مستقیم شاه در کنار والی وقت، حسین‌خان بن منصوربیگ سلاورزی، به شمار می‌رفت. این منصب، ترکیبی از اقتدار نظامی و نمایندگی دربار در منطقه‌ای راهبردی از قلمرو صفوی بود.

خاندان و فرزندان

از امیرسیف میرمظفر دو پسر برجای ماند: میرتیمورخان: جد میرهای تیموری موسوم به مهاجران پشتکوه به کوهدشت و کشماهور "گرمه‌ای ها"

 میرمنصور: جد توشمالان ارکوازی و تیره‌های موسوم به جماعت میرمظفری. از میرمنصور، فرزندی به نام مظفر علی بیگ (در گویش محلی: مظفر الی بیگ) به‌جای ماند. به نوشته عالم آرای نادری میرزا مروی محمدکاظم جلد اول باب ۲۵: هنگامی‌ که سپاه نادرشاه افشار از کوهستان‌های ایلام و لرستان برای سرکوب یاغیان خوزستان عبور می‌کرد، دژی که مظفر علی‌بیگ در آن مستقر بود مورد توجه قرار گرفت. پس از درگیری‌هایی با سپاه نادر و با وساطت بزرگان محلی، میان طرفین صلح برقرار شد. در این واقعه بارها لشکریان نادر برسرشان سنگ فرو می‌آمد، یا هلاک می‌شد یا بِدر می‌شدند. نادرشاه چونان تحت تأثیر شجاعت، سوارکاری و شمشیرزنی مظفر علی‌بیگ قرار گرفت که وی را برای مقام والی‌گری کل الوار پیشنهاد کرد، اما او نپذیرفت و گفت: «دوست دارم چون سربازی ساده برای آزادی وطنم در رکاب شما بجنگم، ای نادرشاه.»

مظفر علی‌بیگ در ادامه به‌عنوان فرمانده زنبورکچی‌های افشار در جنگ‌های متعددی شرکت کرد و در سال ۱۱۵۸ هجری قمری درگذشت. از او فرزندی به نام میرمحمدرضا باقی ماند. بقعه امیرسیف بر اساس وصیت‌نامه‌ای مؤرخ به سال ۱۲۰۴ هجری قمری از توشمال میرمظفر بن میرمحمدرضا، از نوادگان امیرسیف، خطاب به توشمال میرزاحسین خان نیدل (فرزند میررضا، نوه میرخداکرم)، از مقبرهٔ جدش چنین یاد شده‌است:

«در وفای به عهد قوم‌ و خویشی و قراری که پیش از نکاحتان با دختم نازارطلا بر آن شدید، یاد می‌آورم بر شما که سنگ و ساج و طاق و تنگ گور امیرسیف مظفر از گزند حافظ باشید.»